درد نان

«درد نان »
درد  مردم  درد  نان  است  ای رئیس
قیمتش  همپای  جان است ای رئیس 
چشمِ  امیدِ  من  و  ما   بر   شماست 
غصه و غم  میهمان  است ای  رئیس
مرد های  این   ولایت    روز  و  شب 
شرمشان از  کودکان است  ای رئیس
غیرت      مردانه  هر   شب   بشکند 
این نشان از آرمان  است ای رئیس؟
«ما ز  یاران  چشم  یاری  داشتیم »
کوزه در  آبِ روان  است  ای  رئیس
«کار نیکو کردن از پر  کردن  است »
این جهاد این و آن است ای رئیس ؟
مرد  میدان  را  به     میدانش    ببر 
اقتصادِ  آن   نهان   است  ای  رئیس
زخم  کم کم  باز   گشته  ای   طبیب
هم نهان و هم عیان  است ای رئیس
ازدواج     امر  محالی   گشته  است 
خرج آن تا بی  کران  است ای رئیس
خانه    و   کاشانه   بر   ما  آرزوست 
ماشین  ما ، پیکان   است  ای  رئیس 
درد فقر  و  درد  دین  و  درد    عشق
درد دین دردی گران است  ای  رئیس 
سفره ی  کارِگران  کوچک  شده است
درد  مردم  درد نان  است  ای  رئیس
دختران سر بار و  مردان  سر  به راه 
علت  باران  همان   است  ای  رئیس 
رسول چهارمحالی (ساقی عطشان)